Vuurtoren

Ik gaf onlangs een presentatie, waarbij iets grappigs gebeurde dat me later toch even aan het denken zette. Alles liep goed, totdat ik een filmpje wilde laten zien. Om de een of andere reden werd het geluid te langzaam afgespeeld, mijn stem klonk als die van een dronkenman. Hilarisch, de zaal moest lachen. Maar toen we hoopten dat de zaaltechnici het konden oplossen, bleken zij niets door te hebben omdat ze een naastgelegen werkruimte hadden, afgescheiden door een dikke plaat plexiglas. Ze zagen alles, maar hadden niets gehoord.

Dat deed me denken aan een zeilvakantie, eerder dit jaar. In die tijd speelde de discussie over de vuurtorens op Terschelling en Schiermonnikoog. Die zijn 24 uur per dag, zeven dagen per week bemand. Dan zou je denken: dat kan ook centraal geregeld worden en dat is dan ook precies wat het plan in politiek Den Haag was. Via webcams zou de scheepvaart en het water in de gaten gehouden kunnen worden en de weersinformatie via de marifoon kan net zo goed van het vasteland af komen.

Het plan is gelukkig van tafel, omdat staatssecretaris Atsma op tijd inzag dat de veiligheid niet gegarandeerd kon worden. Dat het daarnaast helemaal niet zo’n grote besparing zou opleveren, lijkt mij zelf overigens minstens zo’n sterk argument, want die beelden van de webcam moeten uiteindelijk ook weer door mensen in de gaten worden gehouden. Maar dat terzijde.

Wat de politiek op tijd inzag, hadden ze al eerder van ondernemers kunnen leren. Namelijk dat je voeling moet houden met de omgeving waarin je actief bent. Zo krijg je veel directer door wat er speelt op de markt, wat aanslaat en wat niet. De vuurtorenwachter kent het plaatselijke water op z’n duimpje, een zeiljacht met een rare koers kan hij waarschuwen nog voordat er ook maar enig echt gevaar dreigt. Ondernemers die op de huid van hun klanten zitten, hun markt kennen en kunnen meedenken, zijn van onbetaalbare waarde. En denk aan het noemen van weersomstandigheden vanaf de vuurtoren. De wachter kent de omgeving, kent de vaste schippers en kan met een simpele vraag checken hoe het weer bij hun is. Dat is toetsing, een mistbank rondom de vuurtoren wil immers niet zeggen dat het beneden op het water per se ook mistig is.

Korte lijnen zorgen voor snelheid. De weg naar je klant kennen, levert uitstekend bruikbare informatie op en dus kansen. Kleine ondernemers zijn daardoor in vrijwel alle gevallen krachtdadiger dan de grote multinationals. Immers, zij kennen hun markt, hun omgeving, het best.

Kan de politiek nog wat van leren, van die vuurtorenwachters maar ook van ondernemers. Steek eens wat vaker je licht bij hen op, zou ik zeggen.