Energietarieven worden steeds complexer, stelden zowel Arjin van As van vergelijkingssite Energieprijzen, Ben Woldring van Gaslicht.com als Petra de Groene, plaatsvervangend directeur van de Energiekamer, op het IIR-congres ‘Energie, marketing en sales’. Maar waar Van As pleitte voor meer regelgeving, leek dat Woldring onnodig en hield De Groene de boot af.
Van As stelde dat de producten door variabele tarieven en (zeer) tijdelijke actiekortingen zodanig complex worden, dat de consument achteraf niet kan narekenen of de rekening klopt. Dat klopt, zei Woldring. Toch was hij geen medestander van Van As. Wil de consument wel zulke producten, vroeg de jonge ondernemer zich daarentegen af. En moet een bedrijf dan wel zulke producten willen lanceren?
Op basis van de switchers die via Gaslicht.com van aanbieder veranderen (en waarover Woldring geen cijfers wilde verstrekken), concludeerde hij dat aanbieders van simpele proposities de meeste contracten scoorden. Hoewel, voegde Woldring toe, ook een vertrouwde naam is belangrijk. “Een consument kiest niet voor de goedkoopste als die totaal onbekend is, dan betaalt hij liever iets meer voor een bekend bedrijf als Nuon.” Daar zag Woldring een mooie kans voor energiebedrijven, die, zoals gedurende de dag uit verschillende presentaties bleek, over het algemeen kampen met een negatief imago.
Ook bij de Energiekamer ving Van As bot met zijn klacht. “Het afgelopen half jaar heb ik de lijst met voorwaarden zien groeien tot A4-formaat”, zei hij. “Het is voor een consument niet inzichtelijk wat hij of zij koopt.” En dat, vervolgde Van As, druist toch in tegen de regels van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMA), die zo hamert op helderheid en transparantie?
Dat zag De Groene anders. “Meer producten betekent dat er meer te kiezen is”, antwoordde zij. En de NMA heeft wel degelijk gekeken naar de actietarieven. Uit dat “onderzoekje” bleek geen reden om te denken dat energiebedrijven niet leveren wat ze contractueel beloven.
Toch beaamde De Groene dat er meer transparantie moet komen, en die verwacht ze deels van een modelcontract. Zo’n soort contract zouden alle aanbieders aan moeten bieden, zodat in ieder geval één product onderling vergelijkbaar is, legt Paulien Gras, woordvoerder NMA, uit. Maar dat wil niet zeggen dat andere contracten of voorwaarden worden verboden: “Teveel uniformeren is niet goed, er moet keuze blijven”, herhaalt zij de mantra van de NMA.
Voorlopig komt dat modelcontract er echter nog niet. Het was onderdeel van het wetsvoorstel ter verbetering van de elektriciteits- en gasmarkt, dat in de Eerste Kamer is gesneuveld op de slimme meters. Nu is het wachten op de novelle, het herziene wetsvoorstel, van minister Maria van der Hoeven (CDA, Economische Zaken). Het ziet ernaar uit dat dat in het tweede kwartaal van dit jaar aan de Kamer zal worden voorgelegd.
Ben Woldring maakte zich niet zo’n zorgen over complexe tarieven. “Het is heel belangrijk om te toetsen of de rekening klopt”, zei de ondernemer. “Maar je moet niet de producten gaan reguleren, of bedrijven belemmeren bij het bedenken van proposities [contractvoorwaarden, red.].” Op zijn vergelijkingssite wordt goed gekeken naar de duur van actietarieven en wordt die slechts voor de duur van de actie meegenomen. Daarna gelden de normale variabele tarieven weer.
Ook daar had Van As nog een vraag over, want die variabele tarieven veranderen per half jaar en kunnen dus helemaal niet worden gebruikt om het jaarverbruik te berekenen. Maar daar wilde Woldring niks van weten. Volgens hem gaat het om de vergelijking en niet om de voorspellende waarde: “Als ik zou weten hoe de tarieven over een half jaar zijn, dan was ik helderziend.”
Woldring sloot af met een conclusie die van harte werd ondersteund door de NMA en die energiebedrijven in hun zak konden steken: nergens in de vrije markt is het zo makkelijk en zo veilig om over te stappen als in de energiewereld. Het leverde hem luid applaus op.